رسیده ایم به فیلم هفتم جشنواره فجر امسال که فیلم سیدرضا میرکریمی و فیلم قصر شیرین است. داستانی پر از ریزه کاریها و افت و خیزهای احساسی در فیلم گنجانده شده است. مردی ۴۲ ساله که در تصادفی باعث مرگ خانواده‌ای میشود و بعد از گذراندن سالهای حبسش، همسر و فرزندانش را ترک میکند و به شهری دیگر میرود و تا دوسال بعد که به دلیل مرگ مغزی همسرش برمیگردد از اون خبری نمیشود.
اینبار میرکریمی نویسندگی فیلمش را به محسن قرایی و محمد داودی سپرده. محسن قرایی را از فیلم خسته نباشید به یاد می‌اوریم که جزو خوبهای جشنواره سال ۹۱ بود و قرایی در نقش کارگردان به همراه افشین هاشمی ان را ساخته بود.
کنجکاوی فیلم بازیگران آن هستند. میرکریمی نقش اول فیلمش را به حامد بهداد سپرده و مابقی بازیگران را از بین نابازیگرها یا بازیگران غیر حرفه‌ای انتخاب کرده که در فیلمهای سالهای قبل میرکریمی نیز این را دیده بودیم.
ترکیبی از بازیگران مطرح و شاخص و نابازیگران که با تسلط خوب سید بر بازی گرفتن از هر دو گروه، یک فیلم یک دست و خوش ساخت را انتظار داریم.
فیلمهای میرکریمی جز این دو فیلم اخرش همگی جزو خوبها و درخشانهای سینمای ایران بوده اند. خیلی دور خیلی نزدیک با بازی درخشان مسعود رایگان، یک حبه قند که یکی از ایرانی ترین فیلمهای سینمای ایران است، به همین سادگی که بازی درخشان هنگامه قاضیانی را در خود داشت و میرکریمی را در سینمای ایران تثبیت کرد. فیلم دوست داشتنی و شریف زیرنور ماه که بازی بازیگران ناشناسش هنوز که هنوز است جزو بازیهای و نقشهای به یاد ماندنی سینمای ایران است.
فیلم قصر شیرین را باید جزو فیلمهای مرموز امسال دانست که احتمال دارد به پدیده امسال نیز تبدیل شود و دل از همه ببرد.